Hiszpańskie zaimki względne: zastosowania, przykłady i wykresy | Powiedz mi po hiszpańsku (2023)

FAQs

Kiedy używamy usted? ›

Jeśli chcesz powiedzieć ty (formalnie) po hiszpańsku, wybierz usted. Zarówno vosotros/vosotras, jak i ustedes oznaczają „wy wszyscy” w języku hiszpańskim i są używane, gdy mówimy do grupy osób. Ustedes jest powszechne w Ameryce Łacińskiej, podczas gdy vosotros/vosotras jest powszechnie używane w Hiszpanii.

Zaimki dzierżawcze stosowane są do określenia przynależności danej osoby lub przedmiotu. W języku hiszpańskim dzielą się one na zaimki nieakcentowane i zaimki akcentowane. Zaimki dzierżawcze nieakcentowane, stosowane są przed rzeczownikiem, który określają i zależą od jego liczby i rodzaju, np.

Zaimek QUE występuje w zdaniach względnych najczęściej. Jest nieodmienny, poprzedzony jest zawsze rzeczownikiem, który określa. Używamy go do osób i rzeczy, ale w stosunku do osób stosuje się go częściej, jeśli nie stoi przed nim przyimek. Zaimek QUIEN/QUIENES odnosi się do osób.

W liczbie mnogiej używa się form żeńskich (nosotras, vosotras, ellas) gdy grupa składa się wyłącznie z kobiet, natomiast męskich (nosotros, vosotros, ellos) jeśli mówimy o grupach męskich lub mieszanych. Tak samo jest w języku polskim (rodzaj męskoosobowy i rodzaj niemęskoosobowy).

„Tú”, czyli Ty. Tú eres Miguel – ty jesteś Miguel, tú eres Juana – ty jesteś Juana. Ty jesteś. „Él”, czyli on.

Gdy mówimy o cechach stałych, wyrażamy pochodzenie danej osoby. Zmienna cecha charakteryzuje miejsce przebywania danej osoby. Dlatego też używając czasownika SER będziemy używali go zawsze, gdy mówimy o naszej narodowości. Czasownika ESTAR użyjemy, gdy chcemy powiedzieć gdzie się znajdujemy.

Jaka jest różnica między czasownikiem hay a estar? Czasownika estar używamy, aby stwierdzić położenie czegoś, co znamy, natomiast za pomocą formy hay będziemy mówić o istnieniu, czegoś nowego, czego nie znamy. Na przykład: mamy w domu psa, który zawsze leżał na kanapie.

- czasownik HAY informuje nas o istnieniu rzeczy, osób lub miejsc, zaznacza, że znajdują się one w określonej przestrzeni, ale nie określa dokładnie ich położenia (do tego służy czasownik ESTAR). Zdania z HAY nie zawierają podmiotu, są bezosobowe. En el parque hay un perro. W parku jest pies.

W języku hiszpańskim występują dwie grupy rodzajników – rodzajniki określone i nieokreślone. Dla rzeczowników rodzaju męskiego stosujemy rodzajnik określony el, a dla rodzaju żeńskiego – la, np. W liczbie mnogiej rodzajniki te mają odpowiednio formę los dla rodzaju męskiego oraz las dla rodzaju żeńskiego, np.

Co to znaczy zaimki wskazujące? ›

Zaimki wskazujące w języku angielskim (ang. demonstrative pronouns) służą do określenia dystansu fizycznego lub w czasie pomiędzy mówiącym a opisywanym obiektem.

To bardzo łatwe, po prostu dodajemy znaki zapytania: o taki, ¿ odwrócony, na początku zdania, i zwykły, ?, na końcu. Zmieniamy również intonację z twierdzącej na pytającą. Spójrzmy na przykład: Sabes nadar.

Odnosi się do dopełnienia bliższego czasownika, który go poprzedza. Podobnie jak qui, zaimek que może oznaczać zarówno osoby jak i rzeczy.

Gerundio to imiesłów czynny, który w języku polskim odpowiada formom zakończonym na -ący, -ąca, -ące itp. W języku hiszpańskim ta forma nie jest jednak odmieniana ani przez rodzaj, ani przez liczbę.

Najczęściej używają po prostu hola, które jest bardziej uniwersalne niż polskie „cześć”.

¡Buenos días! Dobrego dnia! ¡Buen día! Dzień dobry, miło cię poznać.

Odmiana czasownika tener w czasie teraźniejszym jest nieregularna, szczególną uwagę należy zwrócić na pierwszą osobę liczby pojedynczej (yo tengo) oraz na pojawiającą się wymiane samogłoski e na ie w drugiej i trzeciej osobie liczby pojedynczej (tú tienes, él tiene) oraz w trzeciej osobie liczby mnogiej (ellos tienen).

Czy estar jest regularny? ›

Czasowniki: ser, estar i hay - charaktertystyka, odmiana, przykłady użycia. W języku hiszpańskim większość czasowników odmienia się regularnie. Jednak najważniejsze czasowniki jak ser (być), estar (być, znajdować się) czy tener (mieć) odmieniają się nieregularnie – ich form należy nauczyć się na pamięć.

W języku hiszpańskim używany jest system dwunastogodzinny i dzielimy godziny na ranne, popołudniowe i wieczorne: de la mañana (rano), de la tarde (po południu), de la noche (wieczorem) i de la madrugada (o świcie).

hay {rzeczownik}

siano {n.}

Zazwyczaj tłumaczy się go na język polski jako "jest, znajduje się/są, znajdują się": En el parque hay algunos chicos. W parku są jacyś chłopcy.

W języku hiszpańskim rzeczowniki są albo rodzaju męskiego albo żeńskiego (nie występuje rodzaj nijaki).

Rodzajnika nieokreślonego używamy, jak sama nazwa wskazuje, wtedy gdy mówimy o rzeczach bliżej nieokreślonych. Natomiast rodzajnika określonego używamy, kiedy mówimy o rzeczach bliżej określonych. Rodzajniki odmienia się przez przypadki.

W języku hiszpańskim również występuje rodzajnik nijaki „lo„, używa się go przed przymiotnikami, imiesłowami, zaimkami i przysłówkami np. lo bueno (to, co jest dobre), lo malo (to, co jest złe), lo nuestro (to, co jest nasze), lo antes posible (jak najszybciej).

This i these używamy do wskazywania na rzeczy lub osoby, które znajdują się blisko nas – this stosujemy, gdy mówimy o pojedynczych rzeczach i osobach, a these gdy mówimy o kilku (przynajmniej dwóch!). Natomiast that i those używamy do mówienia o rzeczach lub osobach znajdujących się od nas w pewnej odległości.

Jak są pory roku po hiszpańsku? ›

Las estaciones del año – pory roku

la primavera – wiosna. el verano – lato. el otoño – jesień el invierno – zima.

DATY – LAS FECHAS. → Tak jak w języku polskim zalecana kolejność wskazywania daty to dzień, miesiąc, rok z przyimkiem „de” między dniem-miesiącem i miesiącem-rokiem: 4 de mayo de/del 2021. → Kiedy wspominamy o roku 2000 i późniejszym, są poprawne dwie formy: de lub del (de + el): 22 de junio de/del 2022.

Nazwy 12 miesięcy po angielsku z wymową

January — styczeń, February — luty, March — marzec, April — kwiecień, May — maj, June — czerwiec, July — lipiec, August — sierpień, September — wrzesień, October — październik, November — listopad, December — grudzień.

W typologii składniowej mówimy, że hiszpański jest językiem „SVO”, w którym zdania są ułożone w kolejności „podmiot-czasownik-dopełnienie”. Na przykład możesz napisać: Pedro trabaja en la biblioteca. Czyli „Piotr pracuje w bibliotece”.

W języku hiszpańskim każde pytanie zaczyna się odwróconym znakiem zapytania (¿) a kończy normalnym (?). Analogicznie, zdanie wykrzyknikowe rozpoczyna się od odwróconego wykrzyknika (¡) a kończy na zwykłym (!): ¿Qué es esto? - Co to jest? ¡Bienvenido!

Ponad 400 milionów ludzi na świecie mówi po hiszpańsku!

Język hiszpański jest drugim najpowszechniej używanym językiem na Ziemi. Ocenia się, że posługuje się nim jako językiem ojczystym około 450 milionów ludzi na siedmiu kontynentach, szczególnie w Ameryce Południowej, Ameryce Północnej, Europie i zachodniej Afryce.

1. my. My jesteśmy. Zaczęli wcześniej niż my.

W przeciwieństwie do języka polskiego który przez uznawany jest za jeden z najtrudniejszych na świecie, język hiszpański jest przeważnie wymieniany, jako jeden z łatwiejszych do opanowania.

Z czego znana jest w Hiszpanii? ›

Hiszpania - słysząc tę nazwę kraju, wielu z nas na myśl przychodzą widoki słonecznych plaż, energetyczny taniec flamenco z dźwiękiem gitary w tle oraz popołudniowa sjesta. Jest to obraz całkowicie słuszny, ponieważ panuje tu niesamowity klimat zabawy, gwaru i luzu. Jest to kraj, który skrywa w sobie wiele ciekawostek.

Aż 72 procent Hiszpanów twierdzi, że nie potrafi nauczyć się języka obcego. Tylko prawie co piąty mieszkaniec tego kraju mówi po angielsku, a 12% po francusku.

Podstawowa funkcja przyimka DE to POCHODZENIE.

Używamy go już od pierwszych chwil z hiszpańskim mówiąc np. Soy de Polonia – Jestem z Polski. Odpowiada zatem na pytanie: skąd? W takim przypadku możemy ten przyimek tłumaczyć jako polskie „z” (tylko w tym przypadku, absolutnie nie zawsze).